Najsłynniejszymi rysunkami naskalnymi okresu paleolitu są zachowane ryty naskalne w jaskini Lascaux (Francja), które zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jaskinia została przypadkowo odkryta w 1940 r. przez kilku miejscowych chłopców. Malowidła na ścianach jaskini powstały prawdopodobnie we wczesnym okresie kultury magdaleńskiej (17 000 – 15 000 p.n.e.) i przedstawiają przede wszystkim zwierzęta. Na około 150 metrach korytarzy, umieszczonych jest około 150 malowideł i ponad 15 000 rytów skalnych. Naskalne rysunki przedstawiają głównie zwierzęta roślinożerne (jelenie, byki, żubry i konie). Poszczególne rysunki powstawały prawdopodobnie w dużych odstępach czasu (nawet dziesiątek lat), stopniowo ulepszane. Szczególnie interesująca jest Sala Byków, w której przedstawiono około 130 zwierząt, spośród których wyróżniają się cztery wielkie byki, narysowane czarnym, grubym konturem, wypełnione plamami czerwieni i czerni. Twórca zastosował elementy perspektywy skręconej: np. w malowidle przedstawiającym byka (rysunek wielkości 3 m), artysta pokazał z profilu biegnące zwierzę, którego rogi są pokazane z przodu. Największe i najbardziej znane malowidło w centralnej części pokazuje trzy zwierzęta: konia, byka i rena. Postać człowieka pojawia się rzadko albo jest pokazana w bardzo prosty i prymitywny sposób.
Najsłynniejszymi rysunkami naskalnymi okresu paleolitu są zachowane ryty naskalne w jaskini Lascaux (Francja), które zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jaskinia została przypadkowo odkryta w 1940 r. przez kilku miejscowych chłopców. Malowidła na ścianach jaskini powstały prawdopodobnie we wczesnym okresie kultury magdaleńskiej (17 000 – 15 000 p.n.e.) i przedstawiają przede wszystkim zwierzęta. Na około 150 metrach korytarzy, umieszczonych jest około 150 malowideł i ponad 15 000 rytów skalnych. Naskalne rysunki przedstawiają głównie zwierzęta roślinożerne (jelenie, byki, żubry i konie). Poszczególne rysunki powstawały prawdopodobnie w dużych odstępach czasu (nawet dziesiątek lat), stopniowo ulepszane. Szczególnie interesująca jest Sala Byków, w której przedstawiono około 130 zwierząt, spośród których wyróżniają się cztery wielkie byki, narysowane czarnym, grubym konturem, wypełnione plamami czerwieni i czerni. Twórca zastosował elementy perspektywy skręconej: np. w malowidle przedstawiającym byka (rysunek wielkości 3 m), artysta pokazał z profilu biegnące zwierzę, którego rogi są pokazane z przodu. Największe i najbardziej znane malowidło w centralnej części pokazuje trzy zwierzęta: konia, byka i rena. Postać człowieka pojawia się rzadko albo jest pokazana w bardzo prosty i prymitywny sposób.
Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym.
Sztuka narodziła się na ścianach prehistorycznych jaskiń, w postaci niezwykłych rysunków naskalnych. Sztuki plastyczne są od zawsze obecne w codziennym życiu. Piękno jest wokół nas i nie trzeba być artystą, by je doceniać i się nim zachwycać. Historia sztuki jest bardzo ważnym elementem ogólnej wiedzy o świecie i kulturze. Bez sztuki nie byłoby piękna.
Projekt „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym” – jest to seria filmów edukacyjnych w języku migowym, opowiadająca o wybranych najciekawszych artystach, zabytkach i okresach z epoki prehistorycznej i antyku.
Filmy są udostępniane na kanale YouTube pn. Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku, celem upowszechniania tej wiedzy wśród samych osób głuchych jak i ich otoczenia, czyli tłumaczy, edukatorów. W ostatnich latach dostępność wiedzy i edukacji w Polskim Języku Migowym się znacząco zwiększyła, ale nadal jest to kropla w morzu potrzeb.
W ostatnich latach powstała także Encyklopedia Sztuki w Polskim Języku Migowym – leksykon podstawowych, najczęściej używanych pojęć z historii sztuki.
Niniejszy projekt stanowi bardzo ważne jej dopełnienie. Projekt ten ma atut edukacyjny w zakresie słownictwa języka migowego w obszarze historii sztuki dla przyszłych i obecnych tłumaczy języka migowego jak i dla osób uczących się tego języka.
pomysł, opracowanie i realizacja projektu, opracowanie zagadnień i definicji:
Agnieszka Kołodziejczak
tłumaczenie na Polski Język Migowy:
Marek Krzysztof Lasecki, Tomasz Grabowski, Monika Kozub, Daniel Kotowski
kamera i montaż:
Olgierd Koczorowski
opracowanie graficzne e-publikacji:
Tomasz Grabowski
konsultacje eksperckie:
Marek Krzysztof Lasecki, prof. Aneta Pawłowska (Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego)
współpraca ekspercka:
Grupa Artystów Głuchych
Projekt dofinansowany w ramach projektu grantowego pn. „Inkubacja innowacji społecznych w obszarze kształcenia ustawicznego osób dorosłych” realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 przez Stowarzyszenie Instytut Nowych Technologii w Łodzi.
E-publikacja przeznaczona wyłącznie do bezpłatnego użytkowania. Filmy udostępniane na zasadach licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa — Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (treść licencji dostępna na stronie: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/pl/legalcode) z wyjątkiem zdjęć, dla których licencje zostały odrębnie określone.
Łódź 2018-2019