WŁADYSŁAW STRZEMIŃSKI (ur. 1893 w Mińsku Białoruskim, zm. w 1952 w Łodzi) – Polski artysta awangardowy, malarz, teoretyk i krytyk sztuki. Mąż rzeźbiarki Katarzyny Kobro. Członek ugrupowań artystycznych „Blok”, „Praesens” oraz „a.r”. Inicjator powstania Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej. Współzałożyciel Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (PWSSP) – obecna Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi, a od 1987 roku imienia Władysława Strzemińskiego. Wykładowca tejże uczelni od początku jej powstania aż do 1950 roku, kiedy to decyzją Ministerstwa Kultury i Sztuki został zwolniony za działalność sprzeczną z ideami socrealizmu. W 1948 roku zaprojektował w Muzeum Sztuki w Łodzi Salę Neoplastyczną – przestrzeń wystawienniczą dla dzieł z Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej. Autor „Teorii widzenia”, cyklu wykładów z historii sztuki opracowanych w 1948-49 a wydanych już po jego śmierci w 1958. W publikacji tej Strzemiński analizuje rozwój świadomości wzrokowej człowieka na przestrzeni wieków.
