SZTUKA KRYTYCZNA — określenie pewnych zjawisk w sztuce artystów polskich debiutujących w I połowie lat 90. XX. Dotyczy działań i prac krytycznie komentujących sytuację społeczną, polityczną i ekonomiczną w Polsce po przemianach ustrojowych w 1989 roku. Sztuka krytyczna często sięga po prowokację. Do przedstawicieli tego nurtu należą m.in. Katarzyna Kozyra, Paweł Althamer, Artur Żmijewski, Zbigniew Libera, Grzegorz Klaman, Robert Rumas i Alicja Żebrowska. Najgłośniejszą pracą, która przyczyniła się do wzrostu zainteresowania sztuką artystów lat 90. i rozpowszechnienia terminu, była Piramida zwierząt Katarzyny Kozyry (1993).
