SZTUKA GŁUCHYCH (DEAF ART) – sztuka osób przynależących do społeczności Głuchych, charakteryzuje się m.in.: wykorzystaniem symboli i motywów odnoszących się do pojęcia głuchoty i sytuacji osób niesłyszących w społeczeństwie jak ręce i uszy, przesadzoną gestykulacją i mimiką twarzy. Pod względem stylistycznym Deaf Art wyróżnia się intensywnymi, kontrastowymi kolorami, wyraźnymi fakturami. Nurt powstał w Stanach Zjednoczonych, gdzie bardzo silnie zaznaczyła się obecność osób Głuchych w sztuce lat 70 tych. W USA jest silnie wykształcona grupa artystów tworzących Deaf Art: Chuck Baird, Nancy Rourke, Susan Dupor,dr Betty Miller, którzy stworzyli ruch Deaf View/Image Art. W 1989 roku podczas czterodniowego warsztatu Festiwalu Sztuki Głuchych w Uniwersytecie Gallaudeta Betty Miller and Paul Johnston sformułowali manifest De’Via. Deaf Art w ujęciu De’Via opiera się na doświadczeniach bycia Głuchym, wyrażaniu tożsamości artysty Głuchego, metaforach odnoszących się do świata Głuchych. De’Via silnie podkreśla genezę sztuki wypływającą z doświadczenia Głuchego artysty przebywającego wśród Głuchych i silnie manifestującego dumę Głuchoty. Co ciekawe De’Via z tego punktu widzenia włącza do tego ruchu artystycznego artystów będących CODA (słyszące dzieci niesłyszących rodziców) aktywnych w środowisku Głuchych.
