SYNAGOGA, z gr. synagoge zebranie, zgromadzenie – bożnica, świątynia żydowska; budowla służąca jako miejsce modlitw, ale też m.in.: decydowania o ważnych dla gminy sprawach, dyskusji, komentowania przepisów religijnych, wspólny dom dla obrzędowych posiłków, działalności edukacyjnej i innych spraw. Pierwsze synagogi powstały w VI w. p.n.e. w wyniku zniszczenia pierwszej świątyni jerozolimskiej i były to prostokątne budynki z centralną salą modlitw dla mężczyzn; pomieszczenia dla kobiet (w Polsce zwane babińcami) lokowano bądź nad przedsionkiem, bądź na parterze po bokach sali modlitw. Pośrodku sali modlitw w synagodze znajduje się bima – podwyższenie w formie namiotu, altany z balustradą lub kratą i baldachimem, również w formie kapliczki z dachem w kształcie kopuły z latarnią. Wewnątrz jest stół do wykładania i czytania Tory. Synagogi przykrywane były drewnianym sklepieniem bogato dekorowanym. W Polsce wszystkie synagogi drewniane zostały zniszczone w czasie okupacji hitlerowskiej.
