RZEŹBA – 1) trójwymiarowa kompozycja, mająca zazwyczaj charakter dekoracyjny, a nie użytkowy jak architektura. 2) rzeźba w znaczeniu przestrzennej kompozycji może być wolnostojąca bądź skomponowana z tłem-relief. Najczęściej używanymi materiałami rzeźbiarskimi są: kamień, metale ( brąz, aluminium, stal, złoto), drewno, materiały ceramiczne, gips, wosk, glina itp. W sztuce współczesnej rzeźby wykonywane są z bardzo nietypowych materiałów takich jak: tłuszcz, żywica, plexi, materiały naturalne. Najbardziej typowym narzędziem rzeźbiarskim jest dłuto. Ze względu na funkcję artystyczną rozróżnia się rzeźbę samodzielną i dekoracyjną (ściśle związana z architekturą i jej elementami: gzymsami, portalami, fryzami). Pod względem przeznaczenia wyróżnia się rzeźbę wotywną, kultową, portretową, pomnikową, ogrodową, plenerową. Natomiast ze względu na temat rzeźbę dzieli się na przedstawiającą, abstrakcyjną czy instalację. W obrębie rzeźby przedstawiającej występują rz. antropomorficzne, zoomorficzne, floralne. Rzeźby abstrakcyjne i instalacje występują jako wytwory sztuki awangardowej i współczesnej.
