MODERNIZM — z fr. moderne: nowoczesny. Termin określający ogół kierunków literackich i artystycznych, architektonicznych, a także prądów filozoficznych i postaw społecznych od lat 60. XIX wieku do lat 70. XX wieku. Obecnie termin ten kojarzony jest przede wszystkim ze zjawiskami w architekturze, które pojawiły się w początku XX wieku i nie są tożsame ze skrajnie różnym ideowo modernizmem w sztuce i literaturze przełomu XIX i XX wieku. Określa zjawiska oparte na całkowitym odejściu nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej dekoracyjności. Architekci modernistyczni zakładali, że o pięknie budynku stanowi głównie jego funkcjonalność. Jednym z głównych haseł była maksyma Louisa Henry’ego Sullivana „forma wynika z funkcji”. Wielcy modernistyczni architekci to m.in. Mies van der Rohe („mniej znaczy więcej”), przeciwnik ornamentu w architekturze Adolf Loos oraz Le Corbusier, zaś słynną uczelnią — kuźnią nowoczesnego myślenia w architekturze i sztukach użytkowych — Bauhaus w niemieckim Dessau.
