ART DÉCO – styl w sztuce lat 20. I 30. XX wieku. Charakteryzował się uproszczeniem form, symetrią, oparciem kompozycji na liniach prostych, kontrastowych zestawieniach barwnych plam. Dekoracja była podporządkowana funkcji, konstrukcji i tworzywu przedmiotu. Styl Art Déco przejawiał się przede wszystkim w rzemiośle artystycznym związanym z wyposażeniem wnętrz, występował również w architekturze, rzeźbie, grafice, malarstwie i scenografii. Art Déco silnie związane było z ideami odrodzenia rzemiosła , a twórcy przykładali wielką wagę do perfekcyjnego wykonania przedmiotów z użyciem szlachetnych materiałów (np. meble ze złoconego brązu, hebanu, inkrustowane kością słoniową).
W Polsce twórcy Art Déco inspirowali się sztuką ludową co wpłynęło na utożsamianie go ze sztuką narodową.
