Sztuka akadyjska (od ok. 2340 do 2200 r. p.n.e.), zgodnie z zachowanymi znaleziskami, inspirowała się sztuką sumeryjską, pismem klinowym i architekturą po dostosowaniu ich do myślenia Akadów. Architektura obronna staje się już bardziej przemyślana, plan jest regularny, a elementy rozmieszczone symetrycznie. Z zachowanych zabytków architektury, odnaleziono dwie świątynie w Esznunna oraz twierdzę Naram-Sina w Tell Brak. Płaskorzeźby akadyjskie cechuje pewne odejście od układów pasowych. Przykładem jest odnaleziona w Suzie stela z piaskowca przedstawiająca zwycięstwo króla Naram-Sina z ok. 2250 r. p.n.e. Jej kształt przypomina górę, której wyobrażenie zostało także wyryte na steli. Za postacią króla, po przekątnej płyty, podążają w rzędzie wojownicy. Wrogowie przedstawieni są w chwili ucieczki. Rzeźby okresu akadyjskiego cechuje większa staranność wykonania detali i próby realistycznego pokazania postaci, zarówno w wizerunku twarzy jak i w sylwetce. Pieczęcie akadyjskie mają bardziej uporządkowaną kompozycję (dokładniejszy rysunek i rozdzielenie sylwetek postaci w walce). Osoby są równego wzrostu, a zwierzęta walczące stoją na tylnych łapach. Tematyka kompozycji była czerpana z mitologii, którą Akadowie przejęli od Sumerów.

Sztuka akadyjska

Sztuka akadyjska (od ok. 2340 do 2200 r. p.n.e.), zgodnie z zachowanymi znaleziskami, inspirowała się sztuką sumeryjską, pismem klinowym i architekturą po dostosowaniu ich do myślenia Akadów. Architektura obronna staje się już bardziej przemyślana, plan jest regularny, a elementy rozmieszczone symetrycznie. Z zachowanych zabytków architektury, odnaleziono dwie świątynie w Esznunna oraz twierdzę Naram-Sina w Tell Brak. Płaskorzeźby akadyjskie cechuje pewne odejście od układów pasowych. Przykładem jest odnaleziona w Suzie stela z piaskowca przedstawiająca zwycięstwo króla Naram-Sina z ok. 2250 r. p.n.e. Jej kształt przypomina górę, której wyobrażenie zostało także wyryte na steli. Za postacią króla, po przekątnej płyty, podążają w rzędzie wojownicy. Wrogowie przedstawieni są w chwili ucieczki. Rzeźby okresu akadyjskiego cechuje większa staranność wykonania detali i próby realistycznego pokazania postaci, zarówno w wizerunku twarzy jak i w sylwetce. Pieczęcie akadyjskie mają bardziej uporządkowaną kompozycję (dokładniejszy rysunek i rozdzielenie sylwetek postaci w walce). Osoby są równego wzrostu, a zwierzęta walczące stoją na tylnych łapach. Tematyka kompozycji była czerpana z mitologii, którą Akadowie przejęli od Sumerów.

Spis treści

Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym.

Sztuka narodziła się na ścianach prehistorycznych jaskiń, w postaci niezwykłych rysunków naskalnych. Sztuki plastyczne są od zawsze obecne w codziennym życiu. Piękno jest wokół nas i nie trzeba być artystą, by je doceniać i się nim zachwycać. Historia sztuki jest bardzo ważnym elementem ogólnej wiedzy o świecie i kulturze. Bez sztuki nie byłoby piękna.

Projekt „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym” – jest to seria filmów edukacyjnych w języku migowym, opowiadająca o wybranych najciekawszych artystach, zabytkach i okresach z epoki prehistorycznej i antyku.

Filmy są udostępniane na kanale YouTube pn. Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku, celem upowszechniania tej wiedzy wśród samych osób głuchych jak i ich otoczenia, czyli tłumaczy, edukatorów. W ostatnich latach dostępność wiedzy i edukacji w Polskim Języku Migowym się znacząco zwiększyła, ale nadal jest to kropla w morzu potrzeb.

W ostatnich latach powstała także Encyklopedia Sztuki w Polskim Języku Migowym – leksykon podstawowych, najczęściej używanych pojęć z historii sztuki.

Niniejszy projekt stanowi bardzo ważne jej dopełnienie. Projekt ten ma atut edukacyjny w zakresie słownictwa języka migowego w obszarze historii sztuki dla przyszłych i obecnych tłumaczy języka migowego jak i dla osób uczących się tego języka.

Link do pobrania publikacji elektronicznej „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku”:

pomysł, opracowanie i realizacja projektu, opracowanie zagadnień i definicji:
Agnieszka Kołodziejczak

tłumaczenie na Polski Język Migowy:
Marek Krzysztof Lasecki, Tomasz Grabowski, Monika Kozub, Daniel Kotowski

kamera i montaż:
Olgierd Koczorowski

opracowanie graficzne e-publikacji:
Tomasz Grabowski

konsultacje eksperckie:
Marek Krzysztof Lasecki, prof. Aneta Pawłowska (Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego)

współpraca ekspercka:
Grupa Artystów Głuchych

Projekt dofinansowany w ramach projektu grantowego pn. „Inkubacja innowacji społecznych w obszarze kształcenia ustawicznego osób dorosłych” realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 przez Stowarzyszenie Instytut Nowych Technologii w Łodzi.

E-publikacja przeznaczona wyłącznie do bezpłatnego użytkowania. Filmy udostępniane na zasadach licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa — Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (treść licencji dostępna na stronie: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/pl/legalcode) z wyjątkiem zdjęć, dla których licencje zostały odrębnie określone.

Łódź 2018-2019