Styl dorycki w architekturze wykształcił się w okresie archaicznym (VI – VIII w. p.n.e.). Budowla świątyni doryckiej cechuje się prostotą i oszczędnością środków wyrazu. Kolumny w tym stylu wyraźnie przypominają kolumny z Egiptu. Nie mają bazy, trzon jest wyraźnie żłobkowany a głowica składa się z poduszki i płyty – kostki. Fryz składa się z metop – pól wypełnionych rzeźbą i tryglifów – potrójnych pionowych żłobkowań. Tak zwana zasada tryglifu, rządząca porządkiem doryckim, stawiała budowniczym następujące wymogi: – tryglif musi znaleźć się nad środkiem każdej kolumny i nad każdym interkolumnium, – na krawędziach fryzu należy umieścić dwa, stykające się ze sobą pod kątem prostym tryglify. Zasady stylu doryckiego były trudne do zrealizowania w monumentalnej architekturze. Najbardziej znane zabytki stylu doryckiego to świątynia greckiej bogini mądrości- Ateny Partenon na Akropolu, świątynia greckiego boga mórz Posejdona w Paestum (kolonia grecka w Italii).

Styl dorycki

Styl dorycki w architekturze wykształcił się w okresie archaicznym (VI – VIII w. p.n.e.). Budowla świątyni doryckiej cechuje się prostotą i oszczędnością środków wyrazu. Kolumny w tym stylu wyraźnie przypominają kolumny z Egiptu. Nie mają bazy, trzon jest wyraźnie żłobkowany a głowica składa się z poduszki i płyty – kostki. Fryz składa się z metop – pól wypełnionych rzeźbą i tryglifów – potrójnych pionowych żłobkowań. Tak zwana zasada tryglifu, rządząca porządkiem doryckim, stawiała budowniczym następujące wymogi: – tryglif musi znaleźć się nad środkiem każdej kolumny i nad każdym interkolumnium, – na krawędziach fryzu należy umieścić dwa, stykające się ze sobą pod kątem prostym tryglify. Zasady stylu doryckiego były trudne do zrealizowania w monumentalnej architekturze. Najbardziej znane zabytki stylu doryckiego to świątynia greckiej bogini mądrości- Ateny Partenon na Akropolu, świątynia greckiego boga mórz Posejdona w Paestum (kolonia grecka w Italii).
Spis treści

Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym.

Sztuka narodziła się na ścianach prehistorycznych jaskiń, w postaci niezwykłych rysunków naskalnych. Sztuki plastyczne są od zawsze obecne w codziennym życiu. Piękno jest wokół nas i nie trzeba być artystą, by je doceniać i się nim zachwycać. Historia sztuki jest bardzo ważnym elementem ogólnej wiedzy o świecie i kulturze. Bez sztuki nie byłoby piękna.

Projekt „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym” – jest to seria filmów edukacyjnych w języku migowym, opowiadająca o wybranych najciekawszych artystach, zabytkach i okresach z epoki prehistorycznej i antyku.

Filmy są udostępniane na kanale YouTube pn. Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku, celem upowszechniania tej wiedzy wśród samych osób głuchych jak i ich otoczenia, czyli tłumaczy, edukatorów. W ostatnich latach dostępność wiedzy i edukacji w Polskim Języku Migowym się znacząco zwiększyła, ale nadal jest to kropla w morzu potrzeb.

W ostatnich latach powstała także Encyklopedia Sztuki w Polskim Języku Migowym – leksykon podstawowych, najczęściej używanych pojęć z historii sztuki.

Niniejszy projekt stanowi bardzo ważne jej dopełnienie. Projekt ten ma atut edukacyjny w zakresie słownictwa języka migowego w obszarze historii sztuki dla przyszłych i obecnych tłumaczy języka migowego jak i dla osób uczących się tego języka.

Link do pobrania publikacji elektronicznej „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku”:

pomysł, opracowanie i realizacja projektu, opracowanie zagadnień i definicji:
Agnieszka Kołodziejczak

tłumaczenie na Polski Język Migowy:
Marek Krzysztof Lasecki, Tomasz Grabowski, Monika Kozub, Daniel Kotowski

kamera i montaż:
Olgierd Koczorowski

opracowanie graficzne e-publikacji:
Tomasz Grabowski

konsultacje eksperckie:
Marek Krzysztof Lasecki, prof. Aneta Pawłowska (Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego)

współpraca ekspercka:
Grupa Artystów Głuchych

Projekt dofinansowany w ramach projektu grantowego pn. „Inkubacja innowacji społecznych w obszarze kształcenia ustawicznego osób dorosłych” realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 przez Stowarzyszenie Instytut Nowych Technologii w Łodzi.

E-publikacja przeznaczona wyłącznie do bezpłatnego użytkowania. Filmy udostępniane na zasadach licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa — Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (treść licencji dostępna na stronie: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/pl/legalcode) z wyjątkiem zdjęć, dla których licencje zostały odrębnie określone.

Łódź 2018-2019