Najważniejszymi rysunkami naskalnymi okresu paleolitu są zachowane ryty naskalne w jaskini Altamira, które są wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Jaskinia Altamira (Góry Kantabryjskie w pn Hiszpanii) została odkryta w 1879 r. W części głównej jaskini na stropie o powierzchni ponad 100 m² i wysokości ok. 2,0 m. odkryto sylwetki zwierząt – kilkanaście żubrów, jelenie, sarny, konie i koziorożce oraz znaki geometryczne, malowane w trzech kolorach: czerwieni, czerni i fiolecie. Artysta wykorzystał naturalną rzeźbę skalną, jej wybrzuszenia i załamania, malując na nich sylwetki żubrów w różnych pozycjach: klęku, skoku, upadku. Całe stado jest w ruchu, zatrzymuje się w pędzie przed postacią 12-metrowej łani namalowanej na płaszczyźnie. Głowa łani zwrócona jest w kierunku otworu jaskini. Na ścianach znajdują się także ryty postaci ludzkich oraz odciski i kontury dłoni. Większość rysunków powstała około 13 000 p.n.e. Malowidła zostały wykonane farbami pochodzenia naturalnego: czernią – z węgla drzewnego; czerwienią, żółcią i purpurą – ze związków żelaza, głównie ochry. Farby nakładane były palcami lub pędzlami wykonanymi z włosia lub mchu. Stosowano też wydrążone kości jako prosty spryskiwacz (aerograf).
Najważniejszymi rysunkami naskalnymi okresu paleolitu są zachowane ryty naskalne w jaskini Altamira, które są wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Jaskinia Altamira (Góry Kantabryjskie w pn Hiszpanii) została odkryta w 1879 r. W części głównej jaskini na stropie o powierzchni ponad 100 m² i wysokości ok. 2,0 m. odkryto sylwetki zwierząt – kilkanaście żubrów, jelenie, sarny, konie i koziorożce oraz znaki geometryczne, malowane w trzech kolorach: czerwieni, czerni i fiolecie. Artysta wykorzystał naturalną rzeźbę skalną, jej wybrzuszenia i załamania, malując na nich sylwetki żubrów w różnych pozycjach: klęku, skoku, upadku. Całe stado jest w ruchu, zatrzymuje się w pędzie przed postacią 12-metrowej łani namalowanej na płaszczyźnie. Głowa łani zwrócona jest w kierunku otworu jaskini. Na ścianach znajdują się także ryty postaci ludzkich oraz odciski i kontury dłoni. Większość rysunków powstała około 13 000 p.n.e. Malowidła zostały wykonane farbami pochodzenia naturalnego: czernią – z węgla drzewnego; czerwienią, żółcią i purpurą – ze związków żelaza, głównie ochry. Farby nakładane były palcami lub pędzlami wykonanymi z włosia lub mchu. Stosowano też wydrążone kości jako prosty spryskiwacz (aerograf).
Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym.
Sztuka narodziła się na ścianach prehistorycznych jaskiń, w postaci niezwykłych rysunków naskalnych. Sztuki plastyczne są od zawsze obecne w codziennym życiu. Piękno jest wokół nas i nie trzeba być artystą, by je doceniać i się nim zachwycać. Historia sztuki jest bardzo ważnym elementem ogólnej wiedzy o świecie i kulturze. Bez sztuki nie byłoby piękna.
Projekt „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym” – jest to seria filmów edukacyjnych w języku migowym, opowiadająca o wybranych najciekawszych artystach, zabytkach i okresach z epoki prehistorycznej i antyku.
Filmy są udostępniane na kanale YouTube pn. Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku, celem upowszechniania tej wiedzy wśród samych osób głuchych jak i ich otoczenia, czyli tłumaczy, edukatorów. W ostatnich latach dostępność wiedzy i edukacji w Polskim Języku Migowym się znacząco zwiększyła, ale nadal jest to kropla w morzu potrzeb.
W ostatnich latach powstała także Encyklopedia Sztuki w Polskim Języku Migowym – leksykon podstawowych, najczęściej używanych pojęć z historii sztuki.
Niniejszy projekt stanowi bardzo ważne jej dopełnienie. Projekt ten ma atut edukacyjny w zakresie słownictwa języka migowego w obszarze historii sztuki dla przyszłych i obecnych tłumaczy języka migowego jak i dla osób uczących się tego języka.
pomysł, opracowanie i realizacja projektu, opracowanie zagadnień i definicji:
Agnieszka Kołodziejczak
tłumaczenie na Polski Język Migowy:
Marek Krzysztof Lasecki, Tomasz Grabowski, Monika Kozub, Daniel Kotowski
kamera i montaż:
Olgierd Koczorowski
opracowanie graficzne e-publikacji:
Tomasz Grabowski
konsultacje eksperckie:
Marek Krzysztof Lasecki, prof. Aneta Pawłowska (Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego)
współpraca ekspercka:
Grupa Artystów Głuchych
Projekt dofinansowany w ramach projektu grantowego pn. „Inkubacja innowacji społecznych w obszarze kształcenia ustawicznego osób dorosłych” realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 przez Stowarzyszenie Instytut Nowych Technologii w Łodzi.
E-publikacja przeznaczona wyłącznie do bezpłatnego użytkowania. Filmy udostępniane na zasadach licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa — Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (treść licencji dostępna na stronie: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/pl/legalcode) z wyjątkiem zdjęć, dla których licencje zostały odrębnie określone.
Łódź 2018-2019